Mc Artigiciali - Hala N-Loj 1

Credits:
✍ Lyrics: Mc Artificiali
🎵 Instrumental: Ai efect
🎵 Mix/Master: Ai efect

tik tok: https://www.tiktok.com...

teksti:

Rash apet, po kurrë s’u dorzova,
Hala n’lojë, për krejt çka luftova.
S’kom nevojë për fat, se vet e krijova,
Me djersë e me gjak çdo hap e fitova.

Nuk jom perfekt, po zemrën e kom,
Nëse kshyr mrapa, veç dhimbje e shoh.
Po s’ka problem, se u msova me to,
Kur bota s’do, un’ vetën e rrit njo ka njo.

Jom rrit me dhimbje, po s’jom anku,
Çdo plagë në shpirtin tem ka m’vlejt si m’su.
Po s’ka problem, se u msova me to,
Kur bota s’do, un’ vetën e rrit njo ka njo.

Jom rrit me dhimbje, po s’jom anku,
Çdo plagë në shpirtin tem ka m’vlejt si m’su.
Kur m’dashtën pak, un’ e dhashë krejt,
Po tash s’du me fol, veç le t’shkoj si e shkru.

N’zemër e di kush ka kon i vërtetë,
Kush m’ka dasht për qefi, kush veç për interes.
Po s’ka problem, se un’ hala jom knej,
Me t’njejtin synim, me t’njejtin bes.

I kom pa lotët e nanës, s’ka mo lojna,
Jeta s’ka fal, e un’ s’kom nejt t’lona.
Çdo hap që e kom bo, m’ka kushtu diçka,
Po kurrë s’jom kthy, s’jom msu me u rrota.

Shoktë janë shoktë, po jo krejt real,
Disa kanë pa andrra me ma bo mu mal.
Disa kanë dasht veç me m’pa tu ra,
Po rash apet, edhe prap u çova n’kamë.

Rrugës e msova kush o i jem,
Kush m’rri për sene, kush m’rri për lekt.
Disa u zhdukën kur un’ rash përtokë,
Po sot knej krejt po lypin respekt.

S’ka mo llafe, veç punë e fakt,
Erdha prej hicit, e bona impact.
Kur s’pata asnjë, veç vetës i besova,
Sot e di kush jam, s’ka mo akt.

N’jetë s’ka rrugë t’shkurtë, veç djersë e gjak,
Njo për njo i msova krejt kto sene.
Kom dasht me pa dritë, po jetova terr,
Tash kur po ndrij, po m’dalin probleme.

Ata që thanë “s’ka shanca për to”,
Sot rrin tu pa, s’kanë fjalë me thonë.
Nuk du me ndi, as nuk du me fol,
Un’ du veç me ec, veç drejt përballë.

Pse jom kshtu? – Pse jeta o e egër,
S’munesh me mbijetu, nëse s’je i hekurt.
N’rrugë kom pa lot, n’rrugë kom pa vdekje,
N’rrugë kom pa shokë që u zhdukën për leke.

Po jom hala ktu, s’mun m’ndalin mo,
E kqyri përpara, nuk kqyri kush shkon.
E di që ky lojë s’ka fund as rregull,
Po un’ e kom venin, e di kush jom.

Sa herë që un’ deshtova, pi gabimit m’sova,
Nuk u ktheva mbrapa, veç ma fort u çova.
Jeta m’ra n’gjunj, po nuk u dorëzova,
Se çdo herë që humba, diçka fitova.

N’rrugë të errët, pa dritë, pa shpresë,
Po e gjeta forcën me u çu përsëri vetë.
Nëse jeta o luftë, atëherë jom ushtar,
S’ka kthim mbrapa, nuk di me u ndal.

S’kom mo frikë, se e kom pa fundin,
Luftova me terrin, po gjeta dritën n’fundin.
S’jom perfekt, po s’jom as i thyeshëm,
Sa herë u rrëzova, u çova i pashlyeshëm.

Nëse jeta m’provon, un’ prap eci drejt,
Me zemër t’fortë, s’kom nevojë për mbret.
Se mbreti i jetës tem jom veç un’ vet,
Nuk pres mëshirë, nuk lypi respekt.

S’ka kthim mbrapa, veç përpara shoh,
Me zemër t’fortë, nuk di me u ndal mo.
Çdo plagë që mora, ma rriti forcën,
Sot s’du veç fjalë, du veç me pa dorën.

Tash e di kush jam, tash e di çka vlej,
S’kom nevojë për konfirmim prej askujt n’ket jetë.
Çdo rrugë që e shkel, çdo hap që e boj,
O me gjak e me shpirt, nuk o lojë.

E nese nesër s’jom, dije që dhashë krejt,
Nuk lashë fjalë pa thonë, nuk lashë hap pa hec.
Jeta osht veç një, nuk ka reprizë,
Un’ e bona temën, tash lë t’flas historia n’shpi.